Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 124

Kabanata 124

Ang balita ng pagkamatay ni Cassandra ay lumabas bandang alas-7 ng umaga kinaumagahan.

Tumalon siya sa bintana ng hotel room na tinutuluyan niya at namatay sa pagkakabangga.

Kinuha ng pulis ang contact information ni Avery mula sa pagkakakilanlan na iniwan ni Cassandra sa kanyang hotel room.

Patay na si Jack at nasa ibang bansa si Wanda.

Ang tanging nakakakilala sa katawan ni Cassandra ay si Avery.

Half asleep pa rin si Avery nang sagutin niya ang tawag.

Kahit ibinaba na niya ang tawag, akala niya nananaginip siya.

Hanggang sa nawalan siya ng ulirat at tiningnan ang history ng tawag sa telepono niya, napagtanto niyang wala siya sa panaginip.

Bumangon siya sa kama, hindi na nag-almusal, at nagmadaling pumunta sa hotel kung saan naganap ang insidente.

“Tumalon siya, Sir. Pagbukas namin ng pinto, tumakbo siya sa bintana at tumalon bago pa kami makagawa ng kahit ano. Halatang-halata na nababalot siya ng guilt.”

Iniulat ng nasasakupan ni Elliot ang mga pangyayari sa pagkamatay ni Cassandra sa kanya.” Humigop ng kape si Elliot, pagkatapos ay malamig na umorder, “Bantayan si Cole Foster.”

Close si Cassandra at Cole.

Ang ibig ni Cassandra na patayin si Elliot ay nangangahulugan na si Cole ay may parehong ideya sa kanyang ulo. All rights © NôvelDrama.Org.

Hindi pa matukoy kung si Cassandra ang utak sa likod ng tangkang pagpatay, pagkatapos ng lahat.

Siya ay maaaring walang iba kundi isang scapegoat, ngunit karapat-dapat pa rin siyang mamatay.

Isinara na ng mga pulis ang hotel nang dumating si Avery.

Sinundan niya ang isang pulis sa pinangyarihan ng krimen.

“Miss Tate, ang aming inisyal na imbestigasyon ay nakilala ang biktima bilang iyong kapatid na si Cassandra Tate. Gayunpaman, kakailanganin pa rin namin ang isang positibong pagkakakilanlan mula sa iyo, “sabi ng opisyal. “Namatay siya nang matamaan pagkatapos mahulog bandang alas singko ng umaga.”

Lalong bumilis ang tibok ng puso ni Avery sa kanyang dibdib nang maramdaman niyang may hindi nakikitang puwersa na sumasakal sa kanya.

Hindi rin nagtagal at nakarating na sila sa kinaroroonan ng katawan ni Cassandra.

Ang makapal at metal na amoy ng dugo ay tumagos sa hangin.

Tumaas ang kamay ni Avery para takpan ang ilong habang nakatitig sa mga bahid ng dugo sa lupa.

Ibinalik ng opisyal ang puting kumot na nakatakip sa katawan ni Cassandra, na inilantad ang duguan, hindi nakikilalang mukha sa ilalim nito.

Agad na sumuka ng marahas si Avery.

Imposibleng makilala niya ang nagkalat na laman at dugo.

Sa buong panahon niya sa medikal na paaralan, hinimay niya ang maliliit na hayop at bangkay ng tao…

Gayunpaman, ito ang unang pagkakataon na nakaharap niya ang ganoong kapansanan na katawan!

“Ayos ka lang ba, Miss Tate?” tanong ng opisyal habang tinutulungang tumayo si Avery.

Tumaas at bumagsak ang dibdib ni Avery sa mabilis na takbo.

“Pasensya na… hindi ko masabi… Mag-DNA test ka lang o ano!”

“Magagawa natin iyon, ngunit magtatagal ito…”

“Hindi ko masabi… hindi ko talaga kaya…”

Sinulyapan muli ni Avery ang gusgusing mukha ni Cassandra, at nagsimulang tumulo ang mga luha sa kanyang pisngi.

Ang kanyang emosyon ay gulo.

Ito ay hindi lamang isang simpleng bagay ng pagkawala ng isang tinatawag na miyembro ng pamilya.

Ang kanyang relasyon kay Cassandra ay palaging hindi kasiya-siya.

Gayunpaman, ang hindi pagiging mahilig sa isang tao at makita ang kanilang walang buhay na katawan ay dalawang ganap na magkaibang bagay.

Inilayo ng mga pulis ang katawan ni Cassandra.

Kinuha rin nila ang lahat ng mga personal na gamit na naiwan niya sa kanyang silid sa hotel.

Umupo si Avery sa isang squad car at humagulgol.

Bakit magpapakamatay si Cassandra? Nakipag-away ba siya kay Cole?