Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 56

Kabanata 56

“Stop acting like a baby,” sabi ni Avery sa mahina at malumanay na boses habang pinupunasan niya ang mukha ni Elliot. “Sa tingin mo ba gusto kitang alagaan ng ganito? Mabaho ka sa alak… Hindi ka ba malinis na freak? Isang gawa ba ang lahat ng iyon? | Hindi ka man lang mag-aabala na tulungan ka kung hindi pa gumagaling ang mga paa mo.”

Ang tunog ng kanyang boses ay nagpakalma sa paghinga ni Elliot, at siya ay dinaig ng isang biglaang alon ng antok.

Parang hypnotic lullaby ang boses niya.

Nang matapos na punasan ni Avery si Elliot, hinila niya ang mga saplot sa ibabaw niya at isinilid siya.

Nang maglinis siya sa banyo at bumalik sa kwarto, mahimbing na ang tulog nito.

Sa wakas ay nagpakawala siya ng malaking buntong-hininga.

Umupo siya sa gilid ng kama at inilibot ang tingin sa buong kwarto.

Ang alaala kung paano ang bawat galaw niya ay sinusubaybayan at naitala ng mga surveillance camera sa unang tatlong buwan na nandoon siya ay nagpanginig sa kanyang katawan.

Malamang wala na ang mga camera.

Si Elliot ay mali-mali at masama ang ugali, ngunit hindi siya pervert.

Bumangon si Avery at kinuha ang unan at kumot sa kwarto niya.

Ilang beses nang nagising si Elliot sa gabi.

Hindi siya ganap na matino kaya hindi niya napansin na may kasama siyang iba sa kama.

Natapos ang gabi nina Avery at Elliot nang mapayapa at tahimik.

Kinabukasan, ang mainit na sikat ng araw sa umaga ay pumasok sa malalaking bintana, na bumabalot sa silid ng liwanag.

Mahimbing ang tulog ni Avery sa kama. Nakapatong ang braso nito sa dibdib nito, nakapulupot ang balingkinitang binti nito sa hita nito.

Ang namumuong sakit ng ulo ni Elliot ang gumising sa kanya at doon niya napansin ang payapang mukha ni Avery sa tabi niya.

Isang kakaibang pakiramdam ang bumalot sa kanya.

Wala pang isang minuto matapos niyang imulat ang kanyang mga mata ay dahan-dahan ding bumukas ang mga mata ni Avery.

Nang magtagpo ang kanilang mga mata, ang mga kislap ng kahihiyan ay pumutok sa hangin sa kanilang paligid. Namumula pa rin ang mga mata ni Elliot, ngunit mas nakatutok ito kaysa noong nakaraang gabi.

Mabilis na napagtanto ni Avery ang awkward na posisyon ng kanyang braso at binti.

Nang makitang tila hindi siya naabala nito, nagpasya siyang basta-basta na lang iwaksi ang lahat at dahan-dahang itinaas ang kanyang binti mula sa kanya.

“Mukhang nakapahinga ka na. Masarap ba ang tulog mo?” Sabi ni Elliot sa husky voice. Nanlamig ang binti ni Avery sa himpapawid.

.. “I guess so,” she said with flushed cheeks as she immediately move her leg away, then change the

subject at sinabing, “Hindi ka naligo kagabi. Hindi ka ba magkakaroon ng isa?”

Ang kanyang mga salita ay nagligtas sa kanya mula sa nakakahiyang sitwasyon.

Bumangon si Elliot sa kama at pumasok sa banyo.

Sa sandaling mawala siya sa paningin, kinuha ni Avery ang kanyang unan at kumot at tumakas sa silid.

Malapit na iyon!

Buti na lang walang nangyari.

Nagdasal siya na sana ay makalimutan na niya ang lahat noong nakaraang gabi, pati na ang away nila sa sasakyan.

Kung hindi, ang natitirang mga araw niya ay tiyak na isang bangungot.

Bagaman, ang pagkagambala sa kapayapaan ay maaaring ang kailangan niya para sa isang diborsyo.

Noong weekend, lumabas sina Tammy at Jun para mag-lunch date.

Dahil ito ang pangalawang beses nilang pagkikita, mas relaxed sila sa isa’t isa. Content © NôvelDrama.Org 2024.

Si Tammy ay nakasuot ng jacket na may malawak na paa na pantalon at isang pares ng sneakers.

Naka-light makeup siya, at naka-ponytail ang buhok niya.

Sa lahat ng pagkakataon sa mundo, nagpakita rin si Jun na naka-jacket. Bagaman, ang kanyang ay ipinares sa isang pares ng maong at kaswal na sandal.

Nagpalitan sila ng mainit na ngiti nang magkita sila.

“Napakaseksi ang suot mo sa party noong gabing iyon. Dito ko naisip na ang hot mo lang nandyan sayo,” nakangiting sabi ni Jun.